Jedną z sytuacji, gdy członek najbliższej rodziny zmarłego, który w normalnej sytuacji miałby prawo do zachowku, zostaje pozbawiony tego prawa, jest wydziedziczenia.
Prawo wydziedziczenia swoich zstępnych, małżonka i rodziców przysługuje spadkodawcy. Może on zrobić to w testamencie, jeżeli wystąpi jedna z wskazanych w przepisach 3 przesłanek.
Pierwszą z nich jest uporczywe postępowanie sposób sprzeczny z zasadami współżycia społecznego, wbrew woli spadkodawcy. Może się to wydawać mało precyzyjnym określeniem. Chodzi o taką sytuację, gdy dana osoba w sposób powtarzający się, zachowuje się nagannie, pomimo zakomunikowania przez spadkodawcę, że ten nie życzy sobie takiego zachowania.
Drugą przesłanką jest popełnienie względem spadkodawcy albo jednej z najbliższych mu osób umyślnego przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu lub wolności albo rażącej obrazy czci. Ocena należy do sądu, który bazuje na przepisach prawa karnego, określających, które czyny są uznawane za przestępstwa.
Trzecią przesłanką jest uporczywe niedopełnianie przez osobę wydziedziczaną obowiązków rodzinnych względem spadkodawcy. Obowiązki te różnią się w zależności od rodzaju relacji, która łączyła wydziedziczonego ze zmarłym – inne dotyczą małżonków, inne dzieci, a jeszcze inne – rodziców. W ramach przykładu można podać brak osobistej troski i wsparcia czy też brak zainteresowania się sytuacją chorego spadkodawcy.
Wydziedziczając konkretną osobę należy podać w testamencie przyczynę, dla której podejmuje się taką decyzję. Musi to być jedna ze wskazanych wyżej przyczyn.
Warto przy tym zaznaczyć, że zstępni osoby wydziedziczonej, czyli jej dzieci lub, w dalszej kolejności, wnuki, mają prawo do zachowku.
Jeżeli masz wątpliwości dotyczące swojego prawa do zachowku albo chcesz wydziedziczyć osoby, które nie powinny otrzymać Twojego majątku, skontaktuj się z nami – odpowiemy na Twoje pytania i przeprowadzimy Ciebie przez cały proces.
Niniejszy artykuł ma charakter informacyjny i nie stanowi porady prawnej.